Seyda Mêrdînî

BAXÇÊ GULAN Bêhnek ji şahîya dilan, çûme nav baxçê gulan.  Ser gulên keskesorî, fîxan û zarîna bilbilan. Gotim; bilbil çi heware, pir giran li ser te bare. Dengê te tim diçe banî, gazî û qêrîn, zare zare. Got; wawîk û gur û rovî, ewan biyanî yên bi kûvî. Pez kovîya min kedî bû, kovîya mi xwarin b'hovî. Min dî kalek bi gopal bû, ewî kul û xem li bal bû. Kalê nûraniyê bi qûwet, li ser xwe û berberî bû. Gotim; kalo bi xemgînî, derd û kul û bi axînî. Wek mi tu jî derd giranî, dil û cergê mi dihelînî. Got; axîna min ji dile, xemgînî ya mi bo gule. Rengê keskesor û zere, ne azade min dil kule. Ger bipirsî ew reng çîye, Gewdê b'xwîn û zevîye. Li gerdûnê ew navdare, bi xwîna sor, hêşîn bûye. Bê wê gerdûn tûj û tahle, lê digerim ne li male. Min jîn nîne bê wê vale, ji derdê wê bûme kale. Gulek wilo nayê gotin, b'zîv û zêra naye firotin. Ewe sebra cerg û dilî, bi wê hinav têne sotin. Bejna tay rihan zirave, kemera ji zêrîn li nave. Bê wê gerdûn reş û tarî, geş e wekî roj û tave. Ji d

Penûsa min na rijîne helbestên eşq û evînên, dil bi kul û birîndar, dirêjim ji pênûsa xwe bi çavên, narîn û nazenîn, cihê navê te, tunebe dev lal dibe û lêv dilerîzin, her ku ez pênûsa xwe bigirim û binivîsim wusa li min çê dibe ez nizanim çima? gelo tu ji min re evînî an jî na?, ez li bendî bersiva te me evîna min ...!? Seyda mêrdînî 30//08//2021.

GOR TARÎ YE Gor tarî ye pir tenge Milyaket dike denge Minkîr nekîr tên gorê Li tu kesî nakin sebrê Pirsê wan amadeye Bertîl li wira tuneye Çavê wan wek agire Tune li wir qet xatire Yan bihuşt yan agire Her duyan yek li wire Defin xelas li goristanê Xelk çûne mame bi tenê Min fêhm kirî mala min Mar û dûpişk hat bamin Li ser sînga min dimeşin Gurçik û cergê min diêşin Ew roj, rojek pir germe Ew germa were ser me Laş çûye maye çerme Min ji xwe kire şerme Evê rêya çûna axretê Hinavê min agir ketê Poşmanbûm wê sehetê Min gazî Rebbê izzet tê Ne sîberk germ hevîne Zalim xwe tê de dibîne Kiryarê xwe di meyzîne Ji şaşîyê xwe bi xemgîne Bihuşt ji bo wana nîne Dojeh dibê ji mire bîne Lawaz bûme wek hestî Ardû nema ye ez mestî Cîhê min gelek dijwate  Zalim hemûçk bê çare Tev bi hewar û fîxane Xelasî li cem xwedane   S mêrdînî, 29.04.2020

XWE FIROŞ! L'hember zimanê kurdî, neyarê kurd bi xweye. Bê ziman û bê netew, ma qey welatek heye. Ewên kurdê xwe firoş, du heb laşên cudane. Yek bê hêvoj û nezan, ê din bo qûrîşû perane. Hinbûn xwedî mal genî, hin jî di hemberî pera. Dijmin bi wan dikenin, xwe firotin wek kera. Neyarê serbixwene, ew dijminê welatin. Bê dewlet û serwerî, kîjan netew serketin. Dibên em tev birane, ma cîhan hemî dîne. Neyarê netewa kurd, qet kurda nahebîne. Kurdên meyî têkoşer, ew kurdistan dihebîne. Yên dibên em birane, ka ew leşkerê kîne. S Mêrdînî 30.08.2021

KEÇÊN BOTÎ Keçên botî rindikin, wek indeko ya nav giya. Ji mêj bi nav û dengin, wek kulîlkên li çiya. Keçên botî xweşikin, bejin ji dûr diyare. Ebrû reş çav belekin, rû narîn wek hinare. Taca zêr li ser serin, li cîhanê bedewin. Şewq û şemal jî evin, Çira ronî ya şevin. Bi heybet û bi hêzin, wekî wan kesî nedîye. ew şêr û him jinxasin, li warê xwe bi xwedîye. S Mêrdînî 03,04,2021

EŞQ Û EVÎN  Eşq û evîn digel dîlber   Bax û baxçe sîng û ber  Bê sewt û deng û xeber  Dil birîn bi kêr û xencer  Dîlber tîr û rim avêt dilî  Di nava hinavê min helî Dil firîya bê bask û perî  Li ser sînga dîlber kelî  Dîlberê bedew û rinde Pêş ketî w ser bilinde Hawir bi sinc û bende Şevên reş çira û finde  Bi ebrû reş çav beleke  Perî û horî w meleke Por reş kezî bi xeleke Ez jê hez dikim geleke  Şeng û şîn û şepale  Şox û rohnî û şemale  Bejin dirêj wek dehle  Sosin û beybûn û lale  Lêv qend û hingivîne  Xema ji min direvîne Nêrgiz û gula bibîne  Dil û cergê'mi dihelîne  S.Mêrdînî, 27.03.2019

AX LÊ LÊ DÎNÊ. Ax lê lê dînê, dîna minê  Roj û çira w finda minê  Kebanî ber mala minbû  Ji bo çi çûye dîna minê   Dînê derket nava mala  Serser qote pişt hevala   Cilên xweyî nava malê  Guh ne de tu ap û xala   Dînê bilez çû ser banî  Tev guharû tev gerdanî  Ser hişkê bi lêvên kenî  Li serê seyda dike fenî   S Mêrdînî, 29.08.2021.