BI SED SALANE!

BI SED SALANE.!

Bi sed salane,

          ev barê giran.

Seyê me jî bûn, 

          hevalên guran.

Dil û cergê me,

          bi dev û diran.

Wan em xwarin, 

          gel hirç û guran.

Ey feleka xayîn. 

          dewran bê wefa.

Bextê me reşe, 

          li gel êş û cefa.

Şemal nemaye, 

          finda min tefa.

Dûpişk û maran, 

          ser sîngê sefa.

Jiber nezanî yê,

          ez mame bê yar.

Min birîn kûrin, 

          pir gelekî xidar.

Nav gurê pir har,

          ez mame bêçar.

Sê netewê biyan, 

          ez kirim neçar.

Niştîman dagir, 

          li hev kirin par.

Li me qedexeye, 

          bûye çand û zar.

Ji ber ewê ye. 

          me qîr û hewar.

Di warê me da, 

          me nakin sitar.

Evî ya ne mafe,

          kotek û zor e.

Xwedanê mirî, 

          her timî kor e.

Ser me ar û pêt,

          dûman li jor e.

Serxet û binxet,

          tev xistin tor e.

Me bangkir Îsa, 

          Muhemed nebî.

Qîr û zare zare,

          hewar ya Rebî.

Ji bo me mafek, 

          zagonek hebî.

Qewmê Îbrahîm,

          da wenda nebî.

Ser çog û secde,

          daxwaz ji yezdan.

Azadke ya Rebb,

          Dîlber ji derdan.

Seyda Mêrdînî

          06.04.2022