GUNDO GUNDO

GUNDO GUNDO!

Ax li mino gundê mino

Cîhê bi çûkanîya mino

Tu qe naçî ji bîra mino

Gundo gundo

                  gundê mino

Kûra jorî gundê mine

Ew hesreta dilê mine

Warê bav û kalê mine

Gundo gundo

                  gundê mino

Çiyayê gund bi rez û tirî

Kes li wan qet nahewirî

Tev hişk bûne wekî mirî

Gundo gundo

                  gundê mino

Cîhê bi simaq û behîva

Bihayê wan bizêr û zîva

Kes naçinin dibin pîva

Gundo gundo

                  gundê mino

Pirin hejîr,pexêx û zebeş

Mişmiş û xox û tirîye reş

Nîsk û genim,kuncîyê reş

Gundo gundo 

                  gundê mino

Bi cûrên tirî, tims û mehûj

Bê xwedî bûn darên gevûj

Bax û baxçe, bîstan û werz

Gundo gundo 

                  gundê mino

Gundê me hawir bi dare

Bi newal û gelî û cobare

Bi sarinc û bîrên kevnare

Gundo gundo

                  gundê mino 

Bîrka jêrî ya kûra xwarê

Bênvedan bin sîya darê

Tu binêre li xeyalên berê

Gundo gundo

                  gundê mino 

Avek sare wek ava kûze

Ewqas şêrîn demkê bûze

Kerîyê pez reşa dike toze

Gundo gundo

                  gundê mino 

Erdê gundê me gelekin

Sûde heye erzan nekin

Hiş û dilê xwe lê vekin

Gundo gundo

                  gundê mino 

Bi xezal û berx û mîne

Pezhito bi kerîyê kovîne

Bi mêrg û bi lat û bîne

Gundo gundo

                 gundê mino

Ta ez saxbim li dinyayê

Kula te dilê min dernayê

Dengê gundiya boçi nayê

Gundo gundo

                  gundê mino

Porê min hin reş mabû

Li biyanîyê tevde spîbû

Kûrê ji vî dila bi evîn bû

Gundo gundo

                  gundê mino 

Serê siba ji xew radi bûm

Wekî zarokan bi girî bûm

Gêj û şeyda bê mejî bûm

Gundo gundo

                  gundê mino

Seyda Mêrdînî 24.11.2019