DEMSALA BIHARÊ
Her ku demsala biharê de dar û kulîlkên cur bi cur têne, gul û beybûn,
rihan û nêrgiz bêhna
xweş dide xwezaya
pîroz û xwe dixemlînin. Payîzê kirasên xwe li bejna demsala biharê dikir bi qehr û bi kîn, pel
bi pel diweşand, lê bihar bi xemgînî û bi neçarî temaşe dikir, qet xwe ne lerizand.
Di elenda (şeveqa)
sibehê rojek xweş û geş
li ezmana keskesorek reng bi reng tijî bû mizgîniya vejînek nû dida, lê belê ewrek tarî
rik rikê li ezmana me
xwe xûya kir şev hat ji
derd û kul an ji jan û êşan her bûye para
me, bi ronahîya heyvê
me xwe hîn dikir, lê ez
nizan im çima î şev
heyvê jî xwe veşart û çirûskên stêrkan xwe tev tefandin li me bû şevek tarî.!
S Mêrdînî 15.08.2020
Yorumlar
Yorum Gönder