XWELÎ LI SERO

XWELÎ LI SERO

Ez wekî ar û pêt,

çima qet natemirim,

tu nizanî ez ê kengê,

wek agirpîjek bi te biteqim,

û tarûmar bikim.

Ez wekî şêr û pilinga,

ji we qet ez natirsim,

hov û neyarê xwîn mij,

binêr ez a li virim,

tu nizanî ez ê kangê,

bi te dirrim û bi te girim.

Ez şeva rêş û tarî,

wekî reşkê şevê me,

ewr û mij û dûman im,

tu nizanî ez ê kengê,

bibim kelemê ber çavê te.

Ez şev û ro ya bi geş im,

ba û berf û baranim,

laser û lehî bixwe me,

tu nizanî ez ê kengî.

te jî bi xwe re bibim.

Ez gol û deryaya kûrim,

hûtê deryaya Wan im,

jahra marê, kore marim,

tu nizanî ez ê kengê,

bi te vedim û dirrim.

Lo sîxorê hestî koj,

hûn hatin şar û gunda,

li cî û warê niştîman,

her wekî seyê har û dîn,

ez gelekî fikirîm,

ji xwe û derdora xwe gotim.

Evin seyê li ser sergo ya,

hestî koj ê birçîne,

dev bi xwîn û ligel neyarin,

ne şerm û ne fedîye,

li derdor lûs û pînan,

dikin talan û wêran,

xwelî li sero lo dizo,

dizekê mirîşk û elokan.!

Seyda Mêrdînî 01.09.2021