TU MÊVANÎ

LI VÊ DINYAYÊ TU MÊVANÎ

Heger pîrî û yan ciwanî

Yan zengîn û yan xizanî

Ger wezîr û yan sultanî

Li vê dinyayê tu mêvanî

Dema ecel tê nîne çare

Kar û xebat çûye êvare

Du heb in, bihuşt û are

Yek herduyan bote pare

Bîrkerin pir nezanin em

Dibînin mirinê her dem

Gunehan dikine bê xem

Li dinyayê mêvanin em

Xwedî jîran li vir kar kir

Wan axret j'xwer warkir

Bi gazinc û zare zar kir

Bi deyndarî ji vir bar kir 

Ev dinya xedar û xware

Ne wî şerm û ne wî 'are

Pir kesan re bûye yare

Ji bo me kurda neyare

Bi pir kesan daye soze

Belê soza xwe kire toze 

Kesî qet pê nekir hoze 

Feqîr û xizan bûne loze 

 Ey sîxûr û seyê hestî kotî

 Seyda mêrdînî, wera gotî 

We çawa gelê xwe firotî 

Dil û cergê dayikan sotî 

Gerdûn wek sîbera darî 

Li vir herkoyî li wir carî 

Paqij nabit ewê xwarî 

Hucet hovên xwîn xwarî 

 Dinya pir kes kirin rû reş 

Bi tevgerê bûne serxweş 

Qet nedîne ronak û geş 

Ji wan bir ye fêhm û heş 

 Heya qebra tarî û kûr 

Diçe xewn û xeyalên dûr 

Gazî û qîr, hewar û zûr 

Li hawirdore mar û mûr 

 S, Mêrdînî 16,07,2020